Τι είναι η ιλαρά
Η ιλαρά είναι μία μεταδοτική ιογενής λοίμωξη που οφείλεται στον ιό της ιλαράς. Συνήθως εμφανίζεται κατά την παιδική ηλικία. Μπορεί να έχει πολύ δυσάρεστα συμπτώματα και να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές, ειδικά σε ενήλικες και σε εγκύους. Για πολλά χρόνια η νόσος είχε πάψει να εμφανίζεται λόγω της υψηλής εμβολιαστικής κάλυψης απέναντι στη νόσο. Τα τελευταία χρόνια όμως, λόγω της άρνησης του εμβολιασμού έχει επανεμφανιστεί.
Έχει πολύ υψηλή μεταδοτικότητα, καθώς είναι εφικτό να μεταδοθεί μέσω των σταγονιδίων του αέρα.
Αίτια, συμπτώματα και μετάδοση ιλαράς
Η ιλαρά οφείλεται σε έναν ιό, πρόκειται δηλαδή για μία λοίμωξη. Η μετάδοση μπορεί να γίνει από 4 ημέρες πριν την εμφάνιση του εξανθήματος και μέχρι 5 ημέρες μετά. Ο χρόνος επώασης (ο χρόνος από τη στιγμή που κάποιος έρχεται σε επαφή με τον ιό μέχρι τη στιγμή που θα εμφανίσει τα πρώτα συμπτώματα) κυμαίνεται από 7-21 ημέρες.
Στα συμπτώματα συμπεριλαμβάνονται:
Τα κόκκινα σημάδια στο σώμα δεν ξεκινούν από την πρώτη μέρα. Όταν εμφανιστούν μετά από μερικές μέρες ξεκινούν από το κεφάλι και επεκτείνονται σιγά-σιγά και στο υπόλοιπο σώμα.
Πώς μεταδίδεται η ιλαρά
Ο ιός της ιλαράς μεταδίδεται με την άμεση επαφή με τον πάσχοντα ή με επιφάνειες που έχει αγγίξει και μέσω του αέρα με τα σταγονίδια από το βήχα και την αναπνοή του. Επίσης, μεταδίδεται και μέσω των εκκρίσεων από τη μύτη και το φτέρνισμα. Η νόσος είναι μεταδοτική από τη στιγμή που ο ασθενής αρχίσει να εμφανίζει συμπτώματα μέχρι και 5 μέρες μετά την εκδήλωση των εξανθημάτων στο σώμα.
Διάγνωση ιλαράς
Η διάγνωση γίνεται από τον παιδίατρο ή τον παθολόγο βάσει της κλινικής εικόνας του ασθενή. Λαμβάνονται υπόψη τα συμπτώματα και τα εξανθήματα στο σώμα. Για την επιβεβαίωση της νόσου γίνεται αιματολογική εξέταση με ανίχνευση αντισωμάτων IgM.
Για να δεις αν έχεις αντισώματα για τον ιό της ιλαράς πρέπει να κάνεις αιματολογική εξέταση για ανίχνευση αντισωμάτων IgG.
Άτομα που έχουν γεννηθεί πριν το 1970 θεωρούνται άνοσα άτομα. Όσοι έχουν γεννηθεί μετά το 1970 θεωρούνται άνοσοι όταν έχουν εμβολιαστεί με 2 δόσεις του εμβολίου, όταν έχουν επιβεβαιωμένο ιστορικό νόσησης από ιλαρά ή εργαστηριακό έλεγχο που επιβεβαιώνει την ανοσία (αντισώματα στο αίμα).
Θεραπεία και αντιμετώπιση ιλαράς
Τα φάρμακα για τη θεραπεία της ιλαράς συνήθως εστιάζουν στην ανακούφιση από τα συμπτώματα. Συνιστάται ξεκούραση του ασθενή, λήψη άφθονων υγρών για να αποφευχθεί η αφυδάτωση και αν χρειάζεται, αντιπυρετικά. Αν συνυπάρχει δευτερογενής βακτηριακή λοίμωξη λαμβάνεται αντιβίωση.
Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χορηγηθεί και συμπλήρωμα βιταμίνης Α.
Ο ασθενής πρέπει να παραμείνει σε απομονωμένο περιβάλλον και σε κάποιες περιπτώσεις να νοσηλευτεί.
Σε όλα τα μεταδοτικά νοσήματα για τα οποία υπάρχει εμβόλιο, η καλύτερη θεραπεία είναι βεβαίως η πρόληψη μέσω της χρήσης του. Ο εμβολιασμός είναι απαραίτητος.
Οι ανοσοκατεσταλμένοι ασθενείς θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή και να απευθυνθούν στο γιατρό τους πριν κάνουν το εμβόλιο, καθώς αποτελείται από ζώντες ιούς.
Αναλυτικές πληροφορίες θα βρείτε στο άρθρο του ΕΟΔΥ.
